Poederlakken, ook wel poedercoaten of poederverven genoemd, is een elektrostatisch verfproces waarbij met perslucht, negatief geladen poeder op een geaard werkstuk verstoven wordt. Hierdoor blijft het poeder tijdelijk plakken, waarna het in een oven gesmolten of uitgemoffeld wordt.

Poederlak wordt in z’n breedste vorm toegepast op verschillende metalen variërend van dun plaat- en profielmateriaal tot en met zwaar constructiestaal. Het wordt tevens op bescheiden schaal toegepast op hout (mdf/hdf).

De verf is niet vloeibaar maar wordt geleverd in poedervorm. De poederdeeltjes bevatten bindmiddel, pigment en hulpstoffen.

Verfproces

De meest gangbare verwerkingsmethode is via elektrostatisch spuiten. Het voorwerp wordt daarbij elektrisch geaard en de poederverf wordt via een luchtmengsel naar het object verspoten (verneveld) waarbij het tijdens het verlaten van het spuitpistool elektrostatisch wordt geladen. Deze poederverfdeeltjes laten zich nu door het geaarde voorwerp aantrekken en slaan daarop neer. Hierdoor wordt ook deels de achterzijde van het voorwerp met poederverf bedekt, wat tijdens conventioneel verfspuiten anders als overspray verloren zou gaan. Vervolgens gaat het voorwerp met daarop poederlak een op 140°C tot 220°C ingestelde oven in. Tijdens de opwarmfase veranderen de vaste poederlakdeeltjes eerst naar vloeibare (verf)vorm, waarna het bij toegenomen temperatuur stroperig wordt en ten slotte uithardt tot vast verffilm.

Door het elektrostatisch principe (potentiaalverschil tussen het poeder en het werkstuk) blijft het poeder aan het werkstuk kleven. Het opladen van de poederdeeltjes kan zowel door het creëren van een spanningsveld (corona-oplading) als door het opwekken van wrijving in het pistool (tribo-oplading).

 

Het verwerken van een metallic, flakes, chroom look, blank, candy en hamerslag is met poedercoaten ook mogelijk. De meeste bedrijven die poedercoaten uitoefenen hebben deze technieken niet in huis.

Voordelen

Het voordeel van het poederlakken is dat er bij dit lakproces geen oplosmiddelen vrijkomen. Dit komt doordat de lak uit een vaste stof bestaat en er geen chemische additieven nodig zijn om deze aan het werkstuk te laten hechten. Ook kan lak die in eerste instantie niet aan het product hecht hergebruikt worden, omdat het overtollige poeder nogmaals op een product gespoten kan worden. Deze twee eigenschappen maken het poederlakproces milieuvriendelijk. In combinatie met een thermisch verzinkte ondergrond of staal voorzien van een KTL-lak biedt poederlakken een zeer duurzame bescherming tegen corrosie en uitstekende bestendigheid tegen extreme weersinvloeden.

Poederverf bevat geen oplos- en/of verdunningsmiddel en is volledig vrij van zware metalen zoals loodchromaat voor gele kleuren. Ook voor het 3 tot 5% aanwezige bezwaarlijke TGIC (verharder in weerbestendig polyesterpoederlak) zijn inmiddels vervangers ingezet.

Kleuren

Polyesters (PE) poeders worden veelzijdig gebruikt voor de kleur eigenschap en UV-weerbaarheid. De PE lagen hebben een nadelige vochtdoorlaatbaarheid, vocht kan in veel gevallen leiden tot corrosie van het substraat en het afbladeren van de laklaag, daarom voor substraten in een vochtig milieu gekozen voor een combinatie laklaag-, poedercoatsysteem. Hierbij wordt epoxy als primer op het substraat gebruikt, door zijn waterafstotende eigenschappen, en afgewerkt met een PE topcoating. Het polyester biedt bescherming tegen UV degradatie van de epoxy die hier vatbaar voor is. Polyester lakken/coatings brengen zowel esthetische als beschermende voordelen.[1]

 

Bron: Wikipedia